Warto się ruszać

Ilość czasu spędzanego przez niemowlęta w różnych pozycjach kształtuje ich aktywność wzrokową i manualną wpływając na rozwój percepcyjny, poznawczy i społeczny oraz odzwierciedla możliwości ćwiczenia i rozwijania zdolności motorycznych. John Franchak psycholog rozwojowy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Riverside ukończył badanie, które zostało opublikowane w czasopiśmie Infancy.  Miało na   celu ocene  ile czasu spędzają niemowlęta w różnych pozycjach ciała, jak się to zmienia się w ciągu pierwszego roku i jak te zmiany  wpływają na rozwijające się zdolności motoryczne niemowląt. Opiekunowie niemowląt otrzymywali wiadomości tekstowe pięć razy dziennie przez tydzień, w odpowiedzi zgłaszali elektronicznie pozycje ciała niemowlęcia w krótkich jednominutowych ankietach. Franchak odkrył, że siedzenie, wyprostowanie i ułożenie na brzuchu (brzuch skierowany w stronę ziemi niezależnie od kontaktu z ziemią) stanowiły mniej niż 7 procent dnia trzymiesięcznego niemowlęcia. W wieku 12 miesięcy te pozycje stanowiły 62 procent dnia niemowlęcia.W badaniu przebadano oddzielne grupy 3-miesięcznych, 6-miesięcznych, 9-miesięcznych i rocznych dzieci. Wykorzystał dane zebrane dla 95 dzieci z całych Stanów Zjednoczonych.

 Pozycje ciała zmieniają się w ciągu pierwszego roku życia, a wiele z tych zmian wynika z nabywania przez niemowlęta nowych umiejętności motorycznych. Zazwyczaj niemowlęta zaczynają siadać w wieku około 6 miesięcy, raczkować w wieku około 8 miesięcy, stać około 11 miesięcy i chodzić, gdy mają rok. Ważne jest, aby badać pozycję ciała niemowlęcia, powiedział, ponieważ zmiany w sposobie interakcji dzieci ze światem zmieniają ich możliwości uczenia się. Nauka siedzenia wiąże się z lepszym postrzeganiem przedmiotów. Nauka chodzenia wiąże się z poprawą umiejętności językowych. To, jak często niemowlęta bawią się, czołgają, chodzą lub siadają, zmienia ich sposób interakcji z przedmiotami, a także zmienia ich fizyczny sposób interakcji z innymi ludźmi.    Na przykład niemowlęta rzadko widzą twarze podczas zabawy na ziemi w pozycji siedzącej, wyprostowanej i na brzuchu, ale częściej widzą twarze, gdy są trzymane lub siedzą nad ziemią, jak w krzesełku do karmienia. Co więcej, niemowlęta, które potrafią samodzielnie siedzieć w wieku 6 miesięcy spędzają więcej czasu w codziennym życiu w pozycji siedzącej. To pozwala im częściej manipulować przedmiotami i mają prawie dwa razy więcej okazji do poznawania obiektów niż niemowlęta leżące na brzuchu. Nauka chodzenia zmienia interakcje społeczne z opiekunami i przewiduje poprawę poznania przestrzennego niemowląt”.